Nevzat Bey, artık hayatla barışık yaşamayı öğrendiği için şakaklarındaki beyazlaşan saçlara üzülmüyordu. Ayna, onun en yakın arkadaşı gibiydi. Hatta bazen Nevzat Bey’e bir şeyler fısıldıyordu.
Her hafta sonu eski bisikletine biner, yağmur çamur demeden kendini kırlara atardı. Ona göre kırlar, dünyadaki tek huzur kaynağıydı. Ağaçlar onun dertlerini dinler, sırlarını kilitli bir sandık gibi saklardı.
Aşağıdakilerden hangisi bu metinlerin ortak yönlerinden biri değildir?