“Yüzyılın başlarında birçok kişi yirminci yüzyılı “Sinema Çağı” olarak niteliyordu. Sinema, ilk yılları atlattıktan sonra hızlı bir gelişme göstermişti. Sesli sinema ile bu yeni sanata duyulan ilgi büyük ölçüde artmış, renkli filmlerle bu ilgi devam etmişti. 1950’lerde yaygın hâle gelen televizyon, yeni tahminlerin yapılmasına yol açtı. Buna göre çağ “Televizyon Çağı” olacaktı.”

“Sırtını güzel bir dağa dayamış küçük bir köy vardı. Bu köyde de bir Ali dayı vardı. Ali dayıyı köyde herkes severdi. Ali dayı çok iyi bir avcı olup, boş zamanlarını avlanarak değerlendirirdi.”

“ Televizyon, sinemadan da hızlı bir gelişme gösterdi. Hemen hemen her ülkede önce haftada bir iki gün, bir iki saatlik yayınlara başlayan televizyon, kısa süre içinde her gün yayın yapar hâle geldi. Cumartesi, pazar günleri gündüz yayınları kondu. Derken haftanın öteki günleri de gündüz yayınlarından nasiplerini aldılar.

Bu da yetmedi… Birçok televizyon kurumu kanal sayısını önce ikiye, sonra üçe çıkardı. Buna özel televizyon kurumları da eklendi. Renkli televizyon, video derken bugünlere geldik.

Bugün televizyon bazılarına göre sadece bir “aptal kutusudur, bazıları ise ondan “çağın harika buluşu” olarak söz ediyorlar.”

“Televizyon konusu, çeşitli açılardan dün tartışılıyordu. Bugün de tartışılıyor, yarın da tartışılacak. Televizyonu beğenen var, ondan nefret eden var, serinkanlı bir yaklaşımla “iyi yanları ve kötü yanları var.” diyenler de var. Televizyona hayran kişiler de var. Bu görüşleri bir “ortak payda”da toplamak çok zor…”

“ Ali dayı kapıyı açınca şaşkınlıktan ağzı bir karış açık kaldı. Karşısında geçen yıl yardım ettiği ayı duruyordu. Üstelik pençesinde bir parça bal vardı. Bu Ali dayının yaptığı yardım karşılığı olmalıydı. Ali dayı bundan çok duygulandı.”

“Ağlayan bebeğin anneye, kurak bir toprakta yeşermek isteyen çiçeğin suya, karanlığın aydınlığa kavuşması için güneşe ne kadar çok ihtiyacı varsa,biz insanların da dostlara ihtiyacı vardır.

Dost, hatalarını en sade şekilde gösterebilen,bu hatalarını düzeltmesi gerektiğini en yapıcı biçimde anlatan kişidir.

Karşımızdakini düşünebilmek,onun için en iyisini isteyip bunu elde etmesi için ona yardımcı olmak,ona yalnız olmadığını hissettirmek…Bir dost işte budur.”