Renkleri erbabına sormalı. Ah, renklerin şairi Ahmet Haşim, neredesin? Nerede senin ay ışığı gecelerin, akşam kızıllıkların, tunca benzeyen mermer, yârin dudağından getirilmiş karanfil... Renkleri onun kadar şiirleştiren var mıydı? Bir de Bedri Rahmi var değil mi? Ressam ve şair Bedri Rahmi... Onda da maviler, sarılar, çivit rengi, çağla yeşili, kırmızı, pembe... Hepsi bir ağızdan cıvıl cıvıl, fıkır fıkır konuşur, konuşmaz adeta gülüşür, oynaşırlar. En iyisi renkleri şairlerle ressamlara bırakmalı. Çünkü en iyi onlar anlar dillerinden, sevinçlerinden, üzüntülerinden.
Parçanın ana fikri nedir?